Dag 10. RONDRIT NoordWesten

Woensdag 11 sept. 2019

Zon, 20 graden. Op het programma staat een rondrit door het noordwestelijk deel van Tsjechië. Op 11 km afstand ligt het plaatsje Loket. Ook hier een kasteel dat erg oud is. Foto's maken is lastig omdat de zon pal in ons gezicht schijnt. Het stadje ligt in een bocht van de rivier Ohre (Tsjechisch) of Eger (Duits). "Loket" is Tsjechisch voor "elleboog". Dit middeleeuwse stadje werd gebruikt in de James Bond-film Casino Royale als Montenegro.

Via een prachtige route rijden we naar het westen.

We stoppen in Frantiskovy Lazne (Duits: Franzensbad). Deze plaats is een van de mooiste kuuroorden. De helende bronnen zijn al sinds de 15e eeuw bekend. Alle kuuroorden liggen in en rond een prachtig park, waar het heerlijk wandelen is. Het hele stadje geeft een chique aanzicht. Aan het eind van de hoofdstraat staat de centrale bron: de Franzensbron, waarbinnen een klein museum is gevestigd. In een apart gebouwtje is ook een bron en daar ruikt het sterk naar zwavel.

Tijd om verder te gaan met onze road trip. Volgend doel is eigenlijk Lazne Kynsvart. We rijden er doorheen en vinden het niet zo heel erg bijzonder en gezien de tijd die we nog hebben vanmiddag moeten we keuzes maken. Daarom laten we Marienbad ook maar schieten. Dat ligt te ver in het zuiden. Nee… wij richten ons nu op Becov nad Teplou. Dat ligt noordelijker en dus dichter bij Karlovy Vary.

Een schitterende rit door de bossen. Soms is het heel dicht begroeid en soms zijn er grote open stukken. Het asfalt is wat hobbelig. Becov nad Teplou ligt in het beschermde natuurgebied Slavkovský les (Kaiserwald) op 532 meter hoogte aan de rivier Teplá. Het kasteel is linksboven en aan de rechterkant staat een groot gebouw in de steigers. Ervoor ligt een bruggetje en als we die gepasseerd zijn wordt de doorgang een soort steegje. Erg smal en het loopt pal langs tuinen van mensen die er wonen. We krijgen dan ook een blik in die achtertuinen en treffen ook kippen en hanen aan. Trappen op…geen enkel probleem voor ons… en we ontdekken een klein, gezellig plein met een standbeeld, bankjes, paar terrasjes en een winkeltje. In het gezelschap van enkele wespen drinken we koffie op een terras.

Over weg nr. 20, waar je 90 km per uur mag rijden, rijden we terug naar ons appartement. De weg heeft veel flauwe bochten maar we schieten snel op. 's Avonds willen we naar een Italiaans restaurant dat ergens aan de linkerkant moet zitten. Via enge trappen komen we beneden en lopen naar het einde van de straat. Helaas… de Italiaan is dicht. Wel zit er een zaak 'Marche' aan de overkant van de straat. Als ze maar eten hebben is het wel goed denken wij en stappen dus naar binnen. Jammer genoeg is de keuze zeer beperkt. Het is vis of kalfsvlees en aan frietjes doen ze niet. Op de gok bestellen we het vleesgerecht. Omdat Wil het niet vertrouwt eet ze extra veel brood uit het mandje. Maar gelukkig vinden we het hoofdgerecht lekker. Het is eigenlijk een soort gebakje, ook zo groot. De onderlaag bestaat uit aardappel, daarop champignons en daarop plakjes kalfsvlees gegarneerd met tuinkers. Beetje rode saus erbij en ernaast ligt 1 worteltje. That's it. Volop ruimte dus voor een nagerecht. Herman bestelt een sorbet en krijgt een bolletje citroen ijs in een schaaltje. Wil doet het beter. Zij heeft chocoladetaart met slagroom besteld. Dat krijgt ze precies, een klein puntje dan. Plus 2 bramen en 4 frambozen met poedersuiker. Bij elke hapje van de chocoladetaart lijkt het net of je een toffee in de mond hebt. Veel kauwwerk dus! En voor deze maaltijd incl. 2 wijn en 2 koffie moeten we toch nog 60 euro afrekenen.

verder